Art. 62c. [Zajęcie produktów rybołówstwa] 1. Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego w przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 62b ust. 2:

1) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. a–d rozporządzenia nr 1005/2008 – nakazuje w tej decyzji dokonanie powrotnego wywozu produktów rybołówstwa;

2) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. e–g lub w ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008 – równocześnie kieruje wniosek do organu celnego o zajęcie produktów rybołówstwa i wystąpienie do sądu o orzeczenie przepadku tych produktów na rzecz Skarbu Państwa.

2. Zajęcie produktów rybołówstwa odbywa się w trybie określonym w ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2023 r. poz. 1590 i 1598).

3. Produkty rybołówstwa, w stosunku do których sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa, podlegają zniszczeniu w całości lub w części, jeżeli ich sprzedaż jest niemożliwa, znacznie utrudniona lub nieuzasadniona.

4. Środki pieniężne z tytułu nadwyżki kwoty uzyskanej ze sprzedaży produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, nad wydatkami związanymi z ich przechowaniem lub sprzedażą oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej przeznacza się na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2023 r. poz. 571).

5. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, w przypadku gdy koszty związane z przechowaniem lub sprzedażą produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia tych produktów do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej i orzeczenia przepadku na rzecz Skarbu Państwa rażąco przewyższyłyby wartość produktów rybołówstwa, a importer przed dniem wydania decyzji, o której mowa w art. 62b ust. 2, dokonał zniszczenia tych produktów oraz poinformował o tym odpowiednio ministra właściwego do spraw rybołówstwa albo Głównego Inspektora Rybołówstwa Morskiego.

Art. 62c. [Zajęcie produktów rybołówstwa] 1. Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego w przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 62b ust. 2: [3]

1) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. a–d rozporządzenia nr 1005/2008 – nakazuje w tej decyzji dokonanie powrotnego wywozu produktów rybołówstwa;

2) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. e–g lub w ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008 – równocześnie kieruje wniosek do organu celnego o zajęcie produktów rybołówstwa i wystąpienie do sądu o orzeczenie przepadku tych produktów na rzecz Skarbu Państwa.

2. Zajęcie produktów rybołówstwa odbywa się w trybie określonym w ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1382).

3. Produkty rybołówstwa, w stosunku do których sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa, podlegają zniszczeniu w całości lub w części, jeżeli ich sprzedaż jest niemożliwa, znacznie utrudniona lub nieuzasadniona.

4. Środki pieniężne z tytułu nadwyżki kwoty uzyskanej ze sprzedaży produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, nad wydatkami związanymi z ich przechowaniem lub sprzedażą oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej przeznacza się na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1057).

5. [4] Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, w przypadku gdy koszty związane z przechowaniem lub sprzedażą produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia tych produktów do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej i orzeczenia przepadku na rzecz Skarbu Państwa rażąco przewyższyłyby wartość produktów rybołówstwa, a importer przed dniem wydania decyzji, o której mowa w art. 62b ust. 2, dokonał zniszczenia tych produktów oraz poinformował o tym odpowiednio ministra właściwego do spraw rybołówstwa albo Głównego Inspektora Rybołówstwa Morskiego.

Art. 62c. [Zajęcie produktów rybołówstwa] 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa albo Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego odpowiednio w przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2:

1) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. a–d rozporządzenia nr 1005/2008 – nakazuje w tej decyzji dokonanie powrotnego wywozu produktów rybołówstwa;

2) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. e–g lub w ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008 – równocześnie kieruje wniosek do organu celnego o zajęcie produktów rybołówstwa i wystąpienie do sądu o orzeczenie przepadku tych produktów na rzecz Skarbu Państwa.

2. Zajęcie produktów rybołówstwa odbywa się w trybie określonym w ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1382).

3. Produkty rybołówstwa, w stosunku do których sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa, podlegają zniszczeniu w całości lub w części, jeżeli ich sprzedaż jest niemożliwa, znacznie utrudniona lub nieuzasadniona.

4. Środki pieniężne z tytułu nadwyżki kwoty uzyskanej ze sprzedaży produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, nad wydatkami związanymi z ich przechowaniem lub sprzedażą oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej przeznacza się na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1057).

5. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, w przypadku gdy koszty związane z przechowaniem lub sprzedażą produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia tych produktów do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej i orzeczenia przepadku na rzecz Skarbu Państwa rażąco przewyższyłyby wartość produktów rybołówstwa, a importer przed dniem wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2, dokonał zniszczenia tych produktów oraz poinformował o tym odpowiednio ministra właściwego do spraw rybołówstwa albo Głównego Inspektora Rybołówstwa Morskiego.

Art. 62c. [Zajęcie produktów rybołówstwa] 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa albo Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego odpowiednio w przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2:

1) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. a–d rozporządzenia nr 1005/2008 – nakazuje w tej decyzji dokonanie powrotnego wywozu produktów rybołówstwa;

2) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. e–g lub w ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008 – równocześnie kieruje wniosek do organu celnego o zajęcie produktów rybołówstwa i wystąpienie do sądu o orzeczenie przepadku tych produktów na rzecz Skarbu Państwa.

2. Zajęcie produktów rybołówstwa odbywa się w trybie określonym w ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2018 r. poz. 167, z późn. zm.).

3. Produkty rybołówstwa, w stosunku do których sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa, podlegają zniszczeniu w całości lub w części, jeżeli ich sprzedaż jest niemożliwa, znacznie utrudniona lub nieuzasadniona.

4. Środki pieniężne z tytułu nadwyżki kwoty uzyskanej ze sprzedaży produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, nad wydatkami związanymi z ich przechowaniem lub sprzedażą oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej przeznacza się na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2019 r. poz. 688).

5. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, w przypadku gdy koszty związane z przechowaniem lub sprzedażą produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia tych produktów do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej i orzeczenia przepadku na rzecz Skarbu Państwa rażąco przewyższyłyby wartość produktów rybołówstwa, a importer przed dniem wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2, dokonał zniszczenia tych produktów oraz poinformował o tym odpowiednio ministra właściwego do spraw rybołówstwa albo Głównego Inspektora Rybołówstwa Morskiego.

Art. 62c. [Zajęcie produktów rybołówstwa] 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa albo Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego [14] odpowiednio w przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2:

1) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. a–d rozporządzenia nr 1005/2008 – nakazuje w tej decyzji dokonanie powrotnego wywozu produktów rybołówstwa;

2) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. e–g lub w ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008 – równocześnie kieruje wniosek do organu celnego o zajęcie produktów rybołówstwa i wystąpienie do sądu o orzeczenie przepadku tych produktów na rzecz Skarbu Państwa.

2. Zajęcie produktów rybołówstwa odbywa się w trybie określonym w ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2016 r. poz. 1880 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 379 i 1086).

3. Produkty rybołówstwa, w stosunku do których sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa, podlegają zniszczeniu w całości lub w części, jeżeli ich sprzedaż jest niemożliwa, znacznie utrudniona lub nieuzasadniona.

4. Środki pieniężne z tytułu nadwyżki kwoty uzyskanej ze sprzedaży produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, nad wydatkami związanymi z ich przechowaniem lub sprzedażą oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej przeznacza się na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60, 573 i 1909).

5. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, w przypadku gdy koszty związane z przechowaniem lub sprzedażą produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia tych produktów do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej i orzeczenia przepadku na rzecz Skarbu Państwa rażąco przewyższyłyby wartość produktów rybołówstwa, a importer przed dniem wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2, dokonał zniszczenia tych produktów oraz poinformował o tym odpowiednio ministra właściwego do spraw rybołówstwa albo Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego [15].

Art. 62c. [Zajęcie produktów rybołówstwa] 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa albo okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego odpowiednio w przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2:

1) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. a–d rozporządzenia nr 1005/2008 – nakazuje w tej decyzji dokonanie powrotnego wywozu produktów rybołówstwa;

2) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. e–g lub w ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008 – równocześnie kieruje wniosek do organu celnego o zajęcie produktów rybołówstwa i wystąpienie do sądu o orzeczenie przepadku tych produktów na rzecz Skarbu Państwa.

2. Zajęcie produktów rybołówstwa odbywa się w trybie określonym w ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2016 r. poz. 1880 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 379 i 1086).

3. Produkty rybołówstwa, w stosunku do których sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa, podlegają zniszczeniu w całości lub w części, jeżeli ich sprzedaż jest niemożliwa, znacznie utrudniona lub nieuzasadniona.

4. Środki pieniężne z tytułu nadwyżki kwoty uzyskanej ze sprzedaży produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, nad wydatkami związanymi z ich przechowaniem lub sprzedażą oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej przeznacza się na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60, 573 i 1909).

5. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, w przypadku gdy koszty związane z przechowaniem lub sprzedażą produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia tych produktów do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej i orzeczenia przepadku na rzecz Skarbu Państwa rażąco przewyższyłyby wartość produktów rybołówstwa, a importer przed dniem wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2, dokonał zniszczenia tych produktów oraz poinformował o tym odpowiednio ministra właściwego do spraw rybołówstwa albo okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego.

Art. 62c. [Zajęcie produktów rybołówstwa] 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa albo okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego odpowiednio w przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2:

1) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. a–d rozporządzenia nr 1005/2008 – nakazuje w tej decyzji dokonanie powrotnego wywozu produktów rybołówstwa;

2) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. e–g lub w ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008 – równocześnie kieruje wniosek do organu celnego o zajęcie produktów rybołówstwa i wystąpienie do sądu o orzeczenie przepadku tych produktów na rzecz Skarbu Państwa.

2. Zajęcie produktów rybołówstwa odbywa się w trybie określonym w ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2015 r. poz. 858, z późn. zm.).

3. Produkty rybołówstwa, w stosunku do których sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa, podlegają zniszczeniu w całości lub w części, jeżeli ich sprzedaż jest niemożliwa, znacznie utrudniona lub nieuzasadniona.

4. Środki pieniężne z tytułu nadwyżki kwoty uzyskanej ze sprzedaży produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, nad wydatkami związanymi z ich przechowaniem lub sprzedażą oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej przeznacza się na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2014 r. poz. 1118, z późn. zm.).

5. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, w przypadku gdy koszty związane z przechowaniem lub sprzedażą produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia tych produktów do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej i orzeczenia przepadku na rzecz Skarbu Państwa rażąco przewyższyłyby wartość produktów rybołówstwa, a importer przed dniem wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2, dokonał zniszczenia tych produktów oraz poinformował o tym odpowiednio ministra właściwego do spraw rybołówstwa albo okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego.

Art. 62c. [Zajęcie produktów rybołówstwa] [89] 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa albo okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego odpowiednio w przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2:

1) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. a–d rozporządzenia nr 1005/2008 – nakazuje w tej decyzji dokonanie powrotnego wywozu produktów rybołówstwa;

2) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. e–g lub w ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008 – równocześnie kieruje wniosek do organu celnego o zajęcie produktów rybołówstwa i wystąpienie do sądu o orzeczenie przepadku tych produktów na rzecz Skarbu Państwa.

2. Zajęcie produktów rybołówstwa odbywa się w trybie określonym w ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2015 r. poz. 858).

3. Produkty rybołówstwa, w stosunku do których sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa, podlegają zniszczeniu w całości lub w części, jeżeli ich sprzedaż jest niemożliwa, znacznie utrudniona lub nieuzasadniona.

4. Środki pieniężne z tytułu nadwyżki kwoty uzyskanej ze sprzedaży produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, nad wydatkami związanymi z ich przechowaniem lub sprzedażą oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej przeznacza się na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2014 r. poz. 1118, z późn. zm.).

5. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, w przypadku gdy koszty związane z przechowaniem lub sprzedażą produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia tych produktów do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej i orzeczenia przepadku na rzecz Skarbu Państwa rażąco przewyższyłyby wartość produktów rybołówstwa, a importer przed dniem wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2, dokonał zniszczenia tych produktów oraz poinformował o tym odpowiednio ministra właściwego do spraw rybołówstwa albo okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego.