Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 18 czerwca 2009 r., sygn. III PZP 1/09

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Walerian Sanetra (przewodniczący)

SSN Małgorzata Gersdorf SSN Zbigniew Hajn

SSN Kazimierz Jaśkowski

SSN Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca, uzasadnienie)

SSN Zbigniew Korzeniowski

SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

z udziałem Prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 czerwca 2009 r. wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 1 kwietnia 2009 r., sygn. akt RPO-593390-III/08/JG/LN skierowanego przez Prezesa Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego do rozpoznania przez skład siedmiu sędziów w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały zawierającej rozstrzygnięcie następującego zagadnienia prawnego

Czy rozwiązanie umowy o pracę przez pracownika na podstawie art. 23¹ § 4 Kodeksu pracy uprawnia do nabycia prawa do odprawy pieniężnej, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844 ze zm.)?

podjął uchwałę:

Rozwiązanie stosunku pracy w trybie art. 231 § 4 Kodeksu pracy nie uprawnia do nabycia odprawy pieniężnej, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844 ze zm.), chyba że przyczyną rozwiązania stosunku pracy była poważna zmiana warunków pracy na niekorzyść pracownika.

Uzasadnienie

1. W przedstawionym do rozstrzygnięcia przez Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów zagadnieniu chodzi o ustalenie skutku  rozwiązania umowy o pracę przez pracownika na podstawie art. 23¹ § 4 k.p., czy powoduje ono nabycie prawa do odprawy, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844 ze zm.).

Rzecznik Praw - Obywatelskich wystąpił o rozwiązanie przedstawionego zagadnienia stwierdzając, że Sąd Najwyższy w wyrokach składów zwykłych zajmował  rozbieżne stanowisko.